Tym razem zastosowałem filtry zarówno do image, jak i do figure. Generalnie chodzi nam o to, by zdjęcie stało się mniej kolorowe. Osiągniemy to za pomocą filtra nasycenia (saturate) o wartości niższej niż 1. Filtry na figure nakładamy już po całym wtapianiu. Zasady na forum. Witam Nie wiem czy był taki temat szukając na google nic nie znalazłem hmm.. Czy jest ktoś w stanie napisać jakie ma ustawienia, parametry lustrzanki do zdjęć w różnych sytuacjach ? Ustawienia : ISO, Migawkę, Przesłonę, oraz AF Sytuacje - Szybka akcja (ktoś gra w piłkę, jadący motor, samochód) Rozmawiamy tylko o kobietach, ale mężczyźni też potrzebują dobrych zdjęć – zarówno dla siebie, jak i dla utrzymania statusu biznesowego. Kilka pomysłów na sesję męską: Kadry w ruchu zawsze pomogą. Zdjęcia są dynamiczne i stylowe, pasują do każdego stylu fotografowania – zarówno ulicznego, jak i biznesowego. Możesz to zmienić, aby Twoje selfie pokazywały Twoją lustrzaną wersję. Oto jak możesz to zrobić: Otwórz Ustawienia. Przewiń w dół i przejdź do Camera. W obszarze Kompozycja włącz lustrzaną przednią kamerę. Pamiętaj, że tej funkcji można używać tylko na telefonie iPhone XR, iPhone XS i iPhone XS Max i nowszych. Windows 11 pozwala ustawić domyślne typy plików i typy łączy. Możesz uzyskać dostęp do strony Ustawienia systemu Windows, aby zmienić powiązanie aplikacji dla typów plików obrazów ze Zdjęć na Adobe Photoshop. Oto jak: Kliknij prawym przyciskiem myszy przycisk Start i wybierz Ustawienia z menu WinX. Sprawdź również najlepsze telefony do zdjęć, które zebraliśmy w rankingu smartfonów z dobrym aparatem. Zdjęcia w słabym oświetleniu a zdjęcia nocą. Odpowiedź na pytanie, jak robić dobre zdjęcia nocą wydaje się podobna do odpowiedzi na pytanie, jak robić dobre zdjęcia w słabym oświetleniu. W trakcie lektury tej książki poznasz najważniejsze zagadnienia związane wyborem pozy. Dowiesz się, jak właściwie ustawić modelkę zależności od przeznaczenia zdjęcia. Nauczysz się kontrolować położenie głowy, tułowia oraz mimikę twarzy. Ponadto zrozumiesz, jak komunikować się modelką, budować nastrój oraz wybierać tło. Kliknij Wstaw moduł/Add widget. Wybierz moduł Zdjęcia, a następnie przeciągnij go na stronę WWW. Przeciągnij grafikę, np. z pulpitu lub Prześlij nową grafikę z dysku komputera. Jeśli dodawałeś już wcześniej zdjęcia do edytora stron, kliknij Ostatnie i wybierz już załadowane zdjęcia. Moduł Zdjęcie umożliwia wstawienie Jak ustawić smartfon, aby firmy od zdjęć nie ucinały zdjęć? stens1950 (stens1950) 2 Sierpień 2023 19:43 #2. Ustawić rozdzielczość zdjęc ~1500x2260 Ten automatyczny edytor zdjęć po polsku posiada wyraźny interfejs i jest wyposażony w podstawowe, jak i zaawansowane narzędzia do edycji zdjęć. Jego inteligentne AI sprawia, że PhotoWorks jest super wygodnym i skutecznym programem do wstawiania zdjęć w ramki. Wypróbuj go za darmo. Sprawdź jak krok po kroku dodać ramkę do swojego PDoE. Fotografia jest bardzo indywidualną dziedziną sztuki. Czynnik ludzki, nasza wrażliwość i „oko” są zawsze najważniejsze. Znacznie ważniejsze, niż zasady kompozycji i kadrowania. Staram się je jednak poznawać, bo one ułatwiają naukę fotografii i dzięki nim zdjęcia wyglądają lepiej. Warto wiedzieć, gdzie na zdjęciu znajdują się mocne punkty, kiedy powinniśmy umieścić w nim obiekt, a kiedy zastosować kadr centralny. Tak naprawdę, te wszystkie zagadnienia nie są trudne, każdy może nauczyć się robić poprawne zdjęcia za pomocą lustrzanki w trybie manualnym, potem pozostaje już tylko praca i rodząca się pasja. Dziś chciałabym Wam opowiedzieć o fotografii portretowej, której tajniki poznawałam na kursie fotograficznym i był to rodzaj fotografii, którą wykonywaliśmy najczęściej, zarówno w studio, jak i w plenerze. Fotografia portretowa Rodzaje portretów Portret kojarzy nam się ze zdjęciem paszportowym, co jest błędem, bo portret może obejmować również całą sylwetkę. Fotografowaną modelkę czy modela możemy wykadrować na różne sposoby. Może to być bliski portret obejmujący jedynie twarz, szyję i dekolt, może to być tzw. amerykański kadr, w którym kadrujemy zdjęcie powyżej kolan lub portret całej sylwetki, a nawet grupy osób. Portrety mogą być amatorskie i profesjonalne, naturalne i pozowane, studyjne i plenerowe, artystyczne i reportażowe. Obiektyw do portretów Do portretów używa się zazwyczaj obiektywów o ogniskowej powyżej 50 mm. Teleobiektywy zmiennoogniskowe z tzw. zoomem 70-200 mm bardzo dobrze się sprawdzają, ale także obiektywy stałoogniskowe 70mm i więcej, są dobrym wyborem. „Stałki” dają szerszy zakres głębi ostrości niż obiektywy zmiennogniskowe. Nie fotografujmy ludzi obiektywami szerokokątnymi o ogniskowej poniżej 35 mm, które zniekształcają sylwetkę i zmieniają proporcje fotografowanej osoby, chyba że na takim przerysowanym efekcie nam zależy. Obiektywy szerokokątne służą przede wszystkim do fotografowania krajobrazów i wnętrz. Ja fotografuję obiektywem stałoogniskowym 50mm, ale przy matrycy APS-C ogniskowa wynosi 80 mm (pisałam o tym tutaj). Przy pełnej klatce dobrze byłoby zmienić obiektyw na ten z dłuższą ogniskową. Kadr centralny vs mocne punkty Bliski portret to raczej kadr centralny, ale nawet tutaj możemy skupić się na mocnych punktach na zdjęciu i umieścić oko w jednym z nich. Jeżeli fotografujemy profil i fotografowana osoba patrzy w bok, dobrze jest zostawić więcej miejsca z jednego boku kadru (do którego skierowany jest wzrok modela), co nadaje zdjęciu więcej charakteru i tajemniczości. Aparat na wysokości oczu Nie jest to oczywiście stała reguła, ale by zachować odpowiednie proporcje modelki/modela trzymamy aparat na wysokości oczu, lub odrobinę wyżej. Podczas fotografowania całej sylwetki, możemy zejść niżej by wysmuklić sylwetkę i wydłużyć nogi. Takie fotografie często widzimy w magazynach modowych. Światło Unikam fotografowania w pełnym słońcu, które daje ostre światło, podkreśla wszelkie mankamenty skóry i daje głębokie cienie w okolicach oczu i nosa. Jeśli jest pełne słońce, szukam cienia, albo czekam aż słońce schowa się za chmurami. Fotografowanie przed zachodem słońca i o poranku daje piękne, ciepłe i miękkie światło, w którym skóra wygląda bardzo korzystnie. Światło generalnie powinno padać na twarz, ale fajne są zdjęcia, które możemy nawet celowo prześwietlać, robiąc je pod światło. Jeżeli jest wąskie źródło światła, to starajmy się, by padało prosto na twarz. Jeżeli fotografujemy profil, to źródło światła powinno także padać na twarz z przodu modela, a nie oświetlać policzek. Miękkie światło uzyskamy w momencie, gdy przepuścimy je przez dyfuzor. Naturalnym dyfuzorem rozpraszającym światło są chmury, ale możemy także skorzystać z blendy i odbić światło słoneczne lub je rozproszyć używając białej przepuszczającej światło blendy. Posiadam blendę 5w1, która zawiera różne płaszczyzny w tym tę rozpraszającą światło. Modelka: Izabela Nowakowska Bliki w oczach Pięknie wyglądają portrety, w których model/modelka ma w oczach iskierki, tzw. bliki. Uzyskamy je za pomocą blendy, czy innego źródła światła, które odbija się w oczach, albo w procesie postprodukcji w programie graficznym. Czarno-białe fotografie portretowe Nie bójmy się czarno-białych fotografii, potrafią nadać zdjęciu charakteru i sprawiają, że postać wydaje się bardziej tajemnicza. Czarno-białe zdjęcie możemy wykonać korzystając z takiej funkcji w aparacie fotograficznym lub przerobić zdjęcie w programie graficznym. Fotografując w RAW-ach nie ma sensu ustawianie czarno-białego zdjęcia w aparacie, bo i tak zostaną zapisane wszystkie szczegóły fotografowanej sceny, łącznie z kolorami. Wtedy jedynym wyjściem jest stworzenie takiej czarno-białej fotografii w programie do edycji zdjęć. Kadrowanie Ważnym aspektem fotografii portretowej jest kadrowanie. Wspomniałam już o nim w pierwszym punkcie o rodzajach portretów. Regułą jest zostawianie odpowiedniego marginesu nad głową i po bokach, ale możemy także wykadrować portret w połowie czoła lub „uciąć”czubek głowy. Zwróćcie uwagę jak wykadrowane są modelki w magazynach modowych lub reklamach. Starajmy się nie ucinać szyi i kończyn w stawach. Jeśli przycinamy nogi, czy ręce róbmy to powyżej kolan i łokci. Przy bliskim portrecie zostawiamy szyję i kawałek dekoltu/ramienia. Przyjmuje się zasadę, że nie ucinamy postaci w stawach – kolanowych, łokciowych, skokowych. Modelka: Izabela Nowakowska Ostrość Jest niezwykle ważna w fotografii portretowej. Ustawiamy ostrość na oczy, a jeśli model jest ustawiony po skosie, to na oko, które znajduje się bliżej obiektywu. Kłopoty z ostrością mogą pojawić się wtedy, gdy fotografujemy z szeroko otwartą przysłoną f/ Wtedy dobrze ustawić aparat na statywie, i ustawić punkt ostrości ręcznie. Bezpieczniejsze jest przymknięcie przysłony do wtedy mamy pewność, że uda nam zrobić ostre zdjęcie. Ustawienie sylwetki Po pierwsze starajmy się rozluźnić osobę, którą fotografujemy, by zdjęcie nie było takie bardzo pozowane. Zazwyczaj nie wiemy co zrobić z rękami. Jeśli nie jest to bliski portret, trzeba je pokazać na zdjęciu. Model/modelka może bawić się włosami, trzymać dłonie blisko twarzy, podeprzeć na nich głowę, lub trzymać jakiś przedmiot (książkę, owoc, kubek) w dłoniach. Gdy ustawimy modelkę po skosie wysmuklimy jej sylwetkę, przodem możemy natomiast fotografować mężczyzn, jeśli chcemy, by ich sylwetka była bardziej potężna. Tutaj poleciłam link z przykładami pozowania do zdjęć. Dobrze dobrane tło W fotografii portretowej ważne jest także tło. Nie może odwracać uwagi od fotografowanej osoby. Jeśli fotografujemy w plenerze, trzeba pilnować by za modelką nie znajdowały się żadne znaki drogowe, brzydkie balustrady, pręty, albo co gorsza śmietnik. Zdarzyło mi się na kursie zrobić fajne zdjęcie portretowe na tle znaku drogowego, czy metalowej skrzynki opatrzonej znakiem „nie dotykać”, które skutecznie odwróciły uwagę od modelki. Dlatego patrzymy nie tylko na modela, ale zwracamy uwagę na otoczenie. Wybierajmy scenerię, która pasuje do fotografowanej osoby, jej stroju, fryzury, rysów twarzy, czy sylwetki. Pamiętam, że na kursie fotograficznym najtrudniejsze w fotografii portretowej okazał się kontakt z modelką. Generalnie to rolą fotografa jest się tak komunikować z fotografowaną osobą, by uzyskać zdjęcie, na którym nam zależy. Profesjonalne modelki doskonale umieją znaleźć się przed obiektywem, gorzej ze „zwykłymi” ludźmi. Tutaj przydaje się zwyczajna rozmowa, żart, odwrócenie uwagi, by rozluźnić atmosferę. Do tej pory na blogu pojawiły się posty o fotografii kulinarnej i fotografii lifestylowej. Wszystkie trzy rodzaje fotografii bardzo lubię, ale chyba najlepiej fotografuje mi się jedzenie. Fotografia portretowa wymaga dużego zaangażowania zarówno od fotografa, jak i modela (jeśli są to zdjęcia pozowane). Trzeba zadbać o dobre światło, łagodne, nieodwracające uwagi tło, makijaż modelki, strój, warto też takie zdjęcie obrobić w programie graficznym. Kameralny Newsletter rusza już wkrótce, zapisz się i zyskaj dostęp do unikatowych treści i poradników. :) Dorota Zalepa Hej! Mam na imię Dorota i kocham celebrować życie. Moją receptą na szczęście jest bycie tu i teraz oraz szukanie szczęścia w małych rzeczach. Cenię zdrowe odżywianie i naturalną pielęgnację, a także modę w rytmie SLOW, gdzie nie ilość, ale jakość ma największe znacznie. Jak współpracować z modelką podczas sesji sensualnej? 10 najważniejszych zasad! Podczas stawiania pierwszych kroków w fotografii sensualnej, większość fotografów głowi się jak współpracować z modelką? Realizując pierwsze w życiu sesje bieliźniane, zawsze jest ogromny stres. Towarzyszy nam on dlatego, że nie czujemy się pewnie sami ze sobą. Niestety, umiejętności i pewności nie nabierzemy z kursów internetowych, Youtube’a czy czytania blogów. Pewność i świadomość fotografii sensualnej musimy wypracować sobie praktyką. Jeśli chcemy nauczyć się pracy z drugą osobą, świetnym pomysłem na początek, jest zaproszenie doświadczonej modelki na sesję. Wiadomo, taka modelka nie zgodzi się pozować za darmo, ale uwierz mi, że warto zainwestować. Ja zapłaciłem i jestem z tego bardzo zadowolony! Zdjęcia wyszły świetne, zebrałem sporo doświadczenia i przekonałem się, że „okładkowe” modelki, to też są miłe i fajne dziewczyny, z którymi można porozmawiać na bardzo różne tematy :) Z biegiem czasu, udało mi się przeprowadzić wiele portfoliowych i prywatnych sesji sensualnych. Z każdej z nich, wyniosłem ciekawe i wartościowe doświadczenia. Bardzo chciałbym się z Tobą nimi podzielić. Jeśli jesteś ciekawy, czytaj dalej :) Postanowiłem wypunktować podstawowe 10 zasad, jakimi kieruję się podczas sesji. 1. Najważniejsza jest rozmowa z modelką. Podstawą udanej sesji zdjęciowej jest zaufanie i dobry kontakt. Nigdy nie zaczynam sesji od razu po wejściu do apartamentu. Staram się poświęcić minimum 30 minut na rozmowę z modelką, przygotowanie sprzętu, apartamentu, włączenie odpowiedniej muzyki itd. Nie chodzi mi o sztywne siedzenie na przeciw siebie przy stole i rozmowę. Chodzi o po prostu spytanie modelki „kim jest?”, „co robi w życiu?”, „czym się interesuje?” Fajnie, gdy rozładujesz początkowy stres luźną rozmową. W ten sposób modelka poczuje, że rozmawia z normalną osobą, a nie sztywnym panem fotografem „ą, ę” ;) Zawsze podczas rozmowy lubię opowiedzieć też o swojej fotografii. Dobrze, gdy modelka wie, jaki mam zamysł na sesję, co chcę uwiecznić, jakie mam zasady działania i fotografowania. 2. Nie pospieszam! Gdy już zaczynamy sesję, nie wolno pospieszać modelki. Podczas sesji prywatnych, dziewczyny potrzebują więcej czasu niż zawodowe modelki. Nie jest łatwo rozebrać się przed obcym facetem. Jeśli modelka ma problemy z rozebraniem się – dajmy jej czas. 3. Jak zacząć? Zapewnij modelkę, że pomożesz jej pozować (o tym za chwilę). Dziewczyny stresują się, że nie będą miały co zrobić z rękami. Nie wiedzą jak się ustawić, gdzie patrzeć… Muszą czuć w Tobie wsparcie i chęć pomocy! Moim sposobem na przyzwyczajenie modelki do obiektywu, są testowe zdjęcia portretowe. Ustawiam modelkę przy oknie i robię kilka zdjęć „testowych”. Podchodzę jendak do tych zdjęć bardzo poważnie. Staram się już wtedy zrobić zdjęcie tak dobre, by zobaczyć zadowolenie na twarzy modelki. +1 do zaufania ;) 4. Ustawianie modelki. Gdy pierwszy stres mamy za sobą, można zacząć powoli sesję sensualną. Po pierwszych zdjęciach portretowych zazwyczaj stres opada do tego stopnia, że rozebranie się przestaje być aż tak strasznym problemem. Ok, no i co dalej? Jak zacząć? Zawsze mam w telefonie inspiracje. Warto je pokazać modelce. Mówię: „Popatrz, ta modelka bardzo ładnie zapozowała przy tej ścianie, może spróbujemy podobnie?” Przy pierwszych próbach modelki, zazwyczaj trzeba jej pomóc się ustawić. Spisałem osobne podpunkty jak kierować modelką: – Ludzkie oko uwielbia krągłości. Pokażmy je całym ciałem, nie tylko pupą czy biustem. Niech modelka skręca ciało w różne strony. Im więcej krągłości, tym atrakcyjniej dla oka! – Modelka zawsze powinna wciągać brzuch! Poważnie, nawet jak jest szczupła ;) Zmusi to modelkę do napięcia mięśni. Uwydatnione mięśnie pozwalają dodać figurze „fit wyglądu” i ukryć dodatkowe kilogramy. – Palce stóp zawsze muszą być obciągnięte w dół! Jak modelka leży – palce w dół, jak siedzi – palce w dół, jak stoi – stoi na palcach! Pozwala to napiąć mięśnie łydki i ud, dlatego noga jest dłuższa i zgrabniejsza. – Nie kładziemy modelki na brzuchu. Niech delikatnie uniesie jedno biodro do góry. Doda jej to elastyczności i podkreśli krągłości. – Jeśli modelka leży na plecach, nie może leżeć całą ich powierzchnią. Wygięty kręgosłup ku górze, również podkreśli jej pupę i biust (pamiętamy o wciągniętym brzuchu). Zobacz zdjęcie wyżej. – Co z rękami? Delikatne muskanie ciała, bioder, biustu, włosów, ust… modelka dzięki temu będzie kobieca, tajemnicza i sensualna :) – Gdzie modelka ma patrzeć? Ja nie lubię. gdy modelka patrzy w obiektyw (chyba, że chcę pokazać ostre, zalotne spojrzenie). Lubię spojrzenie naturalne, niewymuszone. Nawet w sufit :D – Podczas pozowania, każda część ciała musi być zaangażowana. Im więcej napiętych mięśni, krągłości, tym lepiej. – Rozciągnięte ciało jest zawsze atrakcyjniejsze, dlatego niech modelka się trochę porozciąga :) Sesje sensualne mają za zadanie pokazanie tej pięknej, fizycznej strony, ale nie można zapomnieć, że fotografujemy OSOBĘ, a nie tylko ciało. Nie sztuką jest pokazać goły tyłek na zdjęciu. Sztuką jest pokazać charakter fotografowanej osoby, w pięknej otoczce ciała. 5. Robienie dużej ilości zdjęć. Zawsze robię bardzo dużo zdjęć na sesji. 100 zdjęć z sesji to dla mnie marny wynik. Im więcej zdjęć, tym modelka czuje się pewniej, że będzie z czego wybierać. Robienie po 10-20 zdjęć jednego kadru pozwoli wyłapać emocje i te perełki z efektem „wow!”. 6. Nie podglądam! Bardzo ważna zasada – patrzę na modelkę tylko i wyłącznie okiem fotografa artysty. Nie podglądam i nie gapię się na ciało modelki „okiem faceta”. 7. Pokazuję w aparacie tylko najlepsze zdjęcia. Często pokazuję modelce najlepsze zdjęcia od razu w aparacie. Z biegiem czasu, zdjęcia powstają coraz lepsze. Warto się trochę pozachwycać efektami :) 8. Dodaję zdjęciom „efekt wow” już w aparacie. Często ustawiam podgląd zdjęć czarno-biały. Dzięki temu dodajemy klimat zdjęciom i modelka może sobie wyobrazić magiczny efekt końcowy ;) 9. Co jeśli pomysły i inspiracje się kończą? Czas kończyć sesję. Nie robię zdjęć na siłę. Jeśli pomysły się kończą, to znaczy, że mam sporo materiału i nie ma co męczyć modelki. 10. Uśmiech i otwartość na drugą osobę to podstawa! – pamiętaj o tym, a efekt będzie gwarantowany :) Fotografia to w dużej mierze też psychologia. Trzeba wiedzieć jak sprawić, by druga osoba czuła się przy nas pewnie i nam zaufała. Wiem, że łatwo się mówi, ale wszystko się da, dlatego pozostaje robić sesje, ćwiczyć, uczyć się i zbierać doświadczenie. Mam nadzieję, że ten wpis choć trochę pomoże początkującym :) Kolejny artykuł: Makijaż na sesję zdjęciową. — Zapraszam również na moją drugą stronę internetową: gdzie prezentuję portretowe zdjęcia w klimacie malarskim. jak współpracować z modelką? W dzisiejszym wpisie opowiem Ci jak najlepiej ustawiać się podczas sesji ciążowej, by zdjęcia wyszły jak najlepiej, a Ty wyglądała cudownie. Jest kilka zasad, które sprawiają, że zdjęcia będą atrakcyjne. Przeczytasz o wskazówkach, którymi się kieruję podczas mojej pracy. Sesja ciążowa Szczecin – co i jak: Zacznijmy od tego, że każdy z nas jest inny, mam inną budowę i inaczej wygląda w ciąży. Moim zadaniem jest zrobić wszystko byś wyglądała po prostu wyjątkowo i pięknie. Wyciągnąć same zalety, a ukrywam pewne wady. Będę szczera 🙂 każda z nas ma kompleksy (ja również i to nie małe 🙂 ) dlatego lubię jak podczas sesji powiesz mi na co mam zwrócić uwagę, co ukryć. Czasami może jestem w tych kwestiach zbyt bezpośrednia, ale dzięki temu szybciej łamiemy pewne granice i świetnie nam się współpracuje :). Sesja przebiegnie wtedy błyskawicznie i w miłej atmosferze. A teraz konkrety: NIGDY: nie uciekaj ciałem od obiektywu, zawsze lekko bądź pochylona do mnie głowa tak samo, lekko do mnie Jak całe ciało i głowa „uciekają” od obiektywu w drugą stronę, to wtedy pojawia się dysproporcja na zdjęciach. Nagle brzuch i biodra są wielkie, ramiona olbrzymie, a głowa mała. Trochę to śmiesznie i nienaturalnie wygląda. To na początek. nie stoimy na wprost, „na baczność” nie przechylamy się do tyłu W zależności od budowy ciała pojawić się mogą pewne dysproporcje: wielkie biodra, wielki brzuch, mała głowa, grube nogi. Oczywiście wyolbrzymiam, ale takie zdjęcia pokazują nieprawdę,a nie o to chodzi. Zawsze zwracam na to uwagę. Moim zadaniem jest odpowiednio wymodelować ciało, by podkreślić kobiecość, piękność. Zaraz na przykładzie kilku zdjęć Wam to wyjaśnię. PAMIĘTAJ: zawsze Bądź wyprostowana, a łopatki ściągnięte !!! To są najważniejsze rzeczy, które są „zakazane” podczas sesji ciążowej i należy ich unikać. Czasami może jestem za szczegółowa, ale uwierz mi, centymetr w jedną stronę, lekko inny kąt, a zdjęcie jest zupełnie inne. Dla mnie kolejnym ważnym elementem jest światło, sztuczne i naturalne. Ale to już moje zadanie, by Cię odpowiednio ustawić względem oświetlenia. Poniżej zobaczysz kilka przykładowych zdjęć. Zauważ, że bardzo ważne jest ułożenie nóg. Dzięki temu modeluję całą sylwetkę i eksponuję Twój brzuszek… Zawsze zwracam jeszcze uwagę na budowę ciała, wtedy Cię poprawię, było jak najlepiej. Chcesz się jeszcze więcej dowiedzieć? skontaktuj się ze mną, chętnie Ci opowiem jak wygląda sesja i odpowiem na Twoje pytania: tel.: 696 582 423 , wyślij wiadomość Zobacz koniecznie wpis – Sesja ciążowa – cechy jakie powinien mieć profesjonalny fotograf Zobacz jeszcze na inne moje prace – sensualna sesja ciążowa Zdjęcia U góry jest zdjęcie z mało korzystnym ustawieniem, a na dole z odpowiednim. ———- ———- ———- ———- ———- ———- Przy sesjach na czarnym tle przy świetle błyskowym bardzo ważne jest ustawienie oświetlenia. Tutaj jest dużo możliwości, zależy jaki efekt chcemy uzyskać. Bardzo lubię te ujęcia, są pełne tajemniczości, subtelności, kobiecości… Oczywiście zdjęcia na jasnym tle są dla mnie równie ważne. Wszystko zależy od Ciebie, co Ci się podoba, jaka jesteś, jaki efekt chcemy uzyskać. Dlatego przed rozpoczęciem sesji rozmawiamy i ustalamy. Na jakich zdjęciach CI najbardziej zależy. ———- Tak pracuję. Mam nadzieję, że ten tekst nie jest zbyt rzeczowy, ale tak najlepiej było mi przedstawiać to na co i jak zwracam koniecznie jeszcze na mój wpis – Sesja ciążowa – cechy jakie powinien mieć profesjonalny fotograf Chcesz się jeszcze więcej dowiedzieć? skontaktuj się ze mną, chętnie Ci opowiem jak wygląda sesja i odpowiem na Twoje pytania: tel.: 696 582 423 , wyślij wiadomość Więcej zdjęć zobaczycie tutaj – sesja ciążowa Szczecin Zapraszam jeszcze tutaj – sesja ciążowa – kiedy i jak się do niej przygotować. Poczytaj opinie o moje pracy – Fotograf Szczecin opinie Często na forum zdarza sie ze zamieszczone przez autorów zdjęcia modeli pozostawiają wiele do życzenia. Tyczy sie to głownie młodych użytkowników. A w wyniku tego zamiast otrzymać taka osoba sensowną odpowiedz, czyta sobie np. ,,na tych fotkach to nic nie widzę,, albo ,,dwaj lepsze fotki,, . A faktem jest ze jeżeli zdjęcie wykonamy bez należytej uwagi, to nawet najlepszy model będzie wyglądał na spieprzony. Proponuje wiec watek na którym każdy kto zna sie na fotografii, będzie mógł dodać kilka słów od siebie, jak zrobić dobre zdjęcie modelu (jakieś specjalne techniki, autorskie triki itp). Aby młodzi po przeczytaniu mieli trochę jaśniejszy obraz zagadnienia. Jako ze fotograf ze mnie lepszy niż modelarz (oj, nie wiem czy powinienem sie przyznawać) zamieszczę ,,krótkie,, wprowadzenie do tematu makrofotografii. 1 Sprzęt. W zasadzie to mamy 4 podstawowe możliwości wykonywania tego typu zdjęć, czyli: użyć cyfrowego kompakta, z wbudowana funkcja Makro/Supermakro, lub do bardziej zaawansowanych kompaktow i lustrzanek, można dokupić specjalne soczewki do makrofotografii (jeżeli mamy tylko jeden podstawowy obiektyw do lustrzanki to kupienie takich soczewek będzie tańsze niż drugiego obiektywu) , trzecia możliwość (dla lustrzanek) jest to dokupienie specjalnego obiektywu makro (najczęściej jest to obiektyw długoogniskowy 200/300mm przystosowany do takich zdjęć) no i na końcu najbardziej wyrafinowana opcja, czyli mieszki do mieszak to niesamowita sprawa. Sam mam taki, kupiony za 17zl, jest dedykowany do Zenitow, ale przy użyciu adaptera, stosuje go z lustrzanką Minolty. Poniżej link do aukcji (żeby zobaczyć jak to wo gule wygląda). Uwaga: komórek nie wymieniłem, bo komórka służy do rozmawiania, a nie cykania pseudo-fotek 2 Poznajmy ograniczenia naszego sprzętu. Bardzo ważną rzeczą jest to aby uświadomić sobie ze nasz aparat to wcale nie takie cudo jak nam nagadał sprzedawca w Media Marktcie, i ma on wiele ograniczeń, i my musimy je poznać aby móc unikać błędów wynikłych z tego powodu. Po pierwsze jeżeli mamy kompakta, to zapomnijmy o wbudowanej lampie błyskowej. Taka lampa to sie do ... no wiecie, nadaje. A swym penetrującym i kontrastowym światłem psuje każde zdjęcie (do tego dochodzą jeszcze przekłamania barwy modelu). Nawet średnie zdjęcie zrobione przy świetle słonecznym będzie lepsze niż wykonane naszym ,,wypasionym aparatem,, ,ale z lampa I tu uwaga to tyczy sie klasycznych kompaktów, a jeżeli dysponujemy aparatem bardziej rozbudowanym, takim jak Sony H6 lub Canon S5 Możemy po eksperymentować, ale o tym napisze dalej. Po drugie nie idźmy na łatwiznę i nie fotografujmy aparatem ustawionym na AUTO, bo takie fotografowanie to jest czysta loteria (aparat myśli ze wie jak powinno wyglądać TWOJE zdjęcie, i często sie myli). W makrofotografi mamy dużo czasu i wykorzystajmy go, Ustawmy aparat na program ,,P,, lub co najlepsze na preselekcje przysłony ,,A,, lub jeżeli aparat niema tych funkcji to wybierzmy któryś z programów tematycznych wymuszających dożą glebie ostrości (np krajobraz). Do tego Pamiętajmy zdefiniować balans bieli, lub chociaż ustawić w menu balans bieli zgodny z faktycznym (jest tam kilka opcji np słońce, pochmurno itp...) Wprowadzenie ustawień ręcznie wiele czasu nam nie zajmie, a dzięki temu osiągniemy, pewność i powtarzalność wyników. 3 Techniki fotografowania a) oświetlenie W fotografii makro największą role odgrywa odpowiednia ilość światła. Dlatego najlepszym rozwiązaniem dla takich zdjęć jest naturalne oświetlenie słoneczne. Ewentualnie jeżeli nie możemy wybrać sie z naszym modelem na balkon, to możemy użyć światła żarowego. Ale uwaga, potrzebujemy minimum 2-3 źródła takiego światła (np. lampki biurkowe z silnymi żarówkami. Źródła te należy rozstawić w taki sposób wokół modelu,aby oświetlały go jak najrównomierniej. Lub jeżeli model jest niewielki i posiadamy rozbudowany kompakt lub lustrzankę,(lampa na podnoszonym ramieniu usytuowana nad obiektywem) możemy po eksperymentować z odbłyśnikiem wykonanym z brystolu umieszczonym nad lampą błyskową. Dla bogatszych posiadaczy zewnętrznych lamp błyskowych, pozostaje opcja oświetlenia modelu światłem odbitym od ścian lub sufitu (koniecznie o białym kolorze). Patrz poniżej, zdjęcia z pajacykiem. Powyższe zdjęcia robiłem w bardzo ciemnym pokoju, przy użyciu lampy błyskowej. Wykorzystałem Lustrzankę Sony A 100 + ob. Sigma 70-300mm DG APO + lampa Sigma EF-500 DG ST. Pierwsza próba zrobienia zdjęcia z lampą wbudowaną w aparat, nie powiodła sie z powodu zbyt malej możliwej do uzyskania mocy błysku. (zdjęcie jest niedoświetlone). Zdjęcie drugie wykonane z lampą Sigmy jest doświetlone, ale faktura powierzchni zanikła z powodu czołowego oświetlenia . Natomiast zdjęcie trzecie zostało wykonane po podniesieniu palnika lampy (tak aby całość światła skierowała sie na sufit, i dopiero po odbiciu od niego oświetliła obiekt) , dzięki czemu uzyskaliśmy bardziej naturalne oświetlenie, a gra światło-cieni sprawia ze obiekt wygląda bardziej realistycznie. Taki mnij więcej kształt ma domowej roboty odbłyśnik. Wykonujemy go z białego możliwie gładkiego kartonu. Po jednej ze stron arkusza tegoż kartonu przyklejamy folie aluminiową ( bardziej błyszczącą strona do środka), a następnie przy pomocy nożyczek i taśmy klejącej formujemy coś na kształt zwężonego z jednej strony korytka. To jaki dokładnie on będzie niema dużego znaczenia, materiał jest tani możemy po eksperymentować. b) parametry ekspozycji Po wybraniu rodzaju oświetlenia należy wprowadzić do menu aparatu odpowiedni balans bieli,(najlepiej poprzez zdefiniowanie go na białej kartce umieszczonej obok modelu) oraz ustawić pokrętło trybów fotografowania na ,,A,, . Ustawmy tak niską liczbę przesłony, na jakom pozwalają warunki oświetlenia tzn. podczas zwiększania jej wartości, obserwujmy jak wydłuża sie czas ekspozycji, pokazywany na wyświetlaczu aparatu w formie ułamka sekundy (np 1/500 , 1/250 , 1/125) Kiedy czas ten będzie wynosił ok 1/90, lub dla długich ogniskowych 1/150, wartość przysłony w tym momencie pozostawiamy (jeżeli czas spadnie do np 1/50, 1/30, to fotka na bank będzie rozmyta i nie wyraźna) Zależność głębi ostrości od ustawionej wartości przesłony przedstawia poniższa fotografia. W tych 3 przypadkach ostrzenie było na ,,10,, cm linijki, która leżała na stole pod małym katem do aparatu. Widzimy ze w pierwszym przypadku, kiedy aparat ustawił, ,,standardowo,, przesłonę f: 5,6 pole ostrości wynosiło zaledwie 1cm. Gdyby tam stała jakaś diorama to na te pole załapała by sie co najwyżej jedna figurka 1/72, i fota by była do niczego. c) aranżowanie sesji Jeżeli wykonujemy zdjęcie pojedynczego modelu, to najlepsze będzie białe jednolite tło (arkusz brystolu w zupełności wystarcza), a nie jakiś tam parapet, czy cerata na stole w kuchni. Model ustawmy tak względem źródła/źródeł światła aby był oświetlony jak najrównomierniej ponieważ delikatne rozproszone i niekontrastowe światło wydobywa bogactwo szczegółów, oraz sprawia ze model wygląda bardziej naturalnie. Sprawdzonym i niezawodnym sposobem w przypadku światła słonecznego jest wykorzystanie arkusza kalki technicznej (format musi być większy od wielkości modelu) oraz arkusza brystolu w kolorze białym. Na poniższym rysunku jest przedstawiony sposób ustawienia tych ,,przyrządów,, .Kalka działa jak dyfuzor ,,zmiękczając światło padające bezpośrednio na model, natomiast światło odbite od brystolu, rozjaśnia cienie po drugiej stronie. Naprawdę polecam, rozwiązanie proste i skuteczne. Na razie to by było na tyle, jeżeli coś ważnego sobie jeszcze przypomnę to dopisze. A jeżeli jakieś sformułowanie jest dla kogoś niezrozumiale... pytać śmiało to postaram sie uzupełnić.